آموزش ادبیات یازدهم : با توجه به استقبال فراوان دانش اموزان برای اموزش درس به درس ادبیات فارسی کلاس من بر ان شد تا بتواند بهترین ها را برای شما فراهم اورد .

البته این نکته را نیز فراموش ننمایید که به علت نظام جدید بودن اموزش جزوات و تدریس ها دیر به دیر به روز شده اند .

هم اکنون همراه ما باشید تا در ادامه بتوانیم به بهترین شکل ادبیات را به شما علاقه مندان اموزش دهیم .

همانطور که می دانید ابتدای کتاب ادبیات فارسی یازدهم  ستایش قرار دارد .

خالی از لطف نیست که بدانید ستایش خداوندگار موجب خواهد شد تا ما به بهترین نحو ممکن از او یاد کنیم و نعمت های او را برشماریم .

برشماری نعمت ها و ستایش حق تعالی موجب خواهد شد راهی که در پیش داریم را با امید بیشتر پیش بگیریم و زمینه موفقیت ما فراهم شود .

در این قسمت از اموزش ادبیات یازدهم به برسی و حلاجی درس یازدهم می پردازیم .

با ما همراه باشید .

 

 

 

بیت اول ستایش :

((به نام چاشنی بخش زبان ها / حلاوت سنج معنی در بیان ها ))

چاشنی بخش : صفت فاعلی مرکب مرخم 

حلاوت سنج : صفت فاعلی مرکب مرخم | معیار سنجش شیرینی

به نام پروردگاری که حضور او در سخن و حرف ، شیرینی بخش ان است ،

و نام و حضور او معیار شیرینی معنا در بیان ها می باشد .

 

بیت دوم ستایش :

((بلند ان سر ، که او خواهد بلندش / نژند ان دل ، کهاو خواهد نژندنش ))

ضمیر ش در بلندش : مفعول و ضمیر متصل

نژند : پست و فرومایه | زبون (( این معنی کاربرد دارد ب علت قرینه بلند !!))

مجاز و تلمیح مثل موازنه در بیت مشهود است .

مجاز : سر و دل مجاز از وجود

تلمیح :(( تعز من تشا و تذل من تشا ..))

کسی بزرگ خواهد ش که حق او را بزرگ نماید ، و کسی پست و زبون خواهد شد که باز حق او را فرومایه گرداند .

بیت سوم تا هشتم ستایش :

((در نابسته احسان گشاده ست / به هرکس انچه می بایست داده ست))

دو فعل انتهایی هر مصرع : ماضی نقلی

نظام احسن را اشاره دارد ، و به این نکته اشاره دارد که هیچگاه در احسان خدا بسته نیست . و خدا به هر کس هرچه نیاز داشته بخشیده است .

 

((به ترتیبی نهاده وضع عالم / که نی یک موی باشد بیش و نی کم ))

 

حذف در مصرع دو دوبار رخ داده یکی فعل یکی هم قسمتی از جمله (یک موی و باشد )

شیوه بلاغی هم که می دونید چیه !! تو بیت مشهوده !! همون جابجا شدن فعل و اینا تو بیت واسه خوشگل تر کردنش !!

نگاه فلسفی در ان مشهوده !!( فلاسفه نظام موجود را احسن می نامند !! ) البته اگه نفس عالمو دنبال کنند . !!

گونه ای جهان را قرار داد که حتی یک موی نیز کم و زیاد قرار داده نشده است ( موی نشانه باریکی . ریزی ، بسیار اندک بودن )

 

((اگر لطفش قرین حال گردد / همه ادبارها ، اقبال گردد ))

 

ادبار : بد بختی ، سیاه روزی ، پشت نمودن

اقبال : روی کردن دولت ، خوشبختی

ادبار و اقبال : تضاد

قرابت معنایی با بیت رو برو : ((بلند ان سر ، که او خواهد بلندش / نژند ان دل ، کهاو خواهد نژندنش ))

 

((و گر توفیق او یک سو نهد پای / نه از تدبیر کار اید نه از رای ))

 

توفیق در اینجا به معنی موافق گردانیدن پروردگار ، تایید نمودن الهی

تدبیر و رای : مترادف هم

تدبیر : رای زدن ، پایان دیدن ، اندیشیدن درامری

رای : اندشه و تدبیر

کنایه در بیت مشهود | یک سو نهاد پای : پشت کردن و کاری نکردن

((خرد را گر نبخشد روشنایی / بماند تا ابد در تیره رایی ))

تیره رایی : نادرست ،  ناراست ، اندیشه تاریک

ابد : زمانی که انتها ندارد

وابسته بودن اندیشه و خرد به لطف الهی

اگر به اندیشه و عقل روشنایی نبخشد ، تا زمانی بی انتها تاریک اندیشه خواهد ماند .

((یاداور داستان و ماجرای عاشق شدن ئادشا و کنزک و اثر نکردن داروی مشخص شده توسط طبیبان به علت دم توکل به خدا ))

((کمال عقل ان باشد در این راه / که گوید نیستم از هیچ اگاه ))

عقل در عربی ب معنای حبس (امساک) هست . عاقل به معنی خود نگه دارنده از هوای نفسانی !!

حیوان و انسان مفهوم متضاد !!

اعتراف به عدم اگاهی خودش نشانه اگاهی است .

مثال :

علی (ع) : کامل شدن عقل و کوتاه شدن سخن

پیامبر (ص): ما عرفناک حق معرفتک .