آموزش ادبیات دوازدهم :  در ادامه اموزش ادبیات نظام جدید ، با توجه به درخواست زیاد از طرف دانش اموزان عزیز در این قسمت به ادبیات دوازدهم خواهیم پرداخت . امید است که بتوانیم بهترین ها را به شما اموزش دهیم .

همراه ما باشید . ابتدا لازم است در این قسمت که ابتدای درس ادبیات دوازدهم می باشد ،

در مورد ستایش که باز اولین قسمت از کتاب ادبیات است اندکی تامل نماییم .

ستایش خداوندگار از ابتدای ادبیات ایران زمین مرسوم بوده است . چرا که ستایش خداوند علاوه بر اعتماد به نفسی که به نویسنده و خواننده می دهد موجب می شود تا ما به نیروی فرا تر از خود تکیه کنمی و زمینه موفقیت در راه مطالع و علم برای ما فراهم شود .

با ما همراه باشید .

 

 

 

 

 

ستایش ادبیات دوازدهم

 

((ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی / نروم جز به همان ره که تو او راهنمایی ))

ذکر : یاد نموندن ، ستایش

م در مصرع دوم دو نوع تفسیر می شود :

1. مضاف الیه : راهنمای من.
2. متمم : راه را به من .

استعاره ، تلمیح ، ایهام در بیت مشهود است .

استعاره : ملکا (خدا)

تلمیح (3) : پاکی(سبحان الله)| ملکا (مالک یوم الدین) | مصراع دو (صراط مستقیم)

ایهام : راهنما (1. هدایت کننده 2.نشان دهنده راه )

پروردگارا تو را مورد ستایش قرار می دهم چرا که تو پاک و خدایی . جز راهی که تو مرا راهنمایی کنی نمی روم .

بیت دوم ستایش :

((همه در گاه تو جویم همه از فضل تو پویم / همه توحید تو گویم که به توحید سزایی))

 

همه : قید | معنی : فقط

فضل : بخشش

پوییدن : خواستن ، طلب نمودن

سزایی : سزاوار هستی

جناس و تلمیح در بیت مشهود است .

تلمیح : قل هوالله و احد

فقط درگاه تو را می جویم و فقط لطف و بخشش تو را خواستارم . تنها تو را به یگانگی ستایش می کنم

 

بیت سوم ستایش

((تو حکیمی تو عظیمی تو کریمی تو رحیمی / تو نماینده فضلی تو سزاوار ثنایی ))

 

نماینده : اشکار کننده ، انجام دهنده

ثنا : ستایش

سنا : نور و روشنایی

سزاوار : شایسته

واج ارایی ، تلمیح ، ایهام مشهود است .

واج ارایی مصوت بلند ((ی))

تلمیح : رحیم بودن خداوند | کریم بودن پروردگار

نماینده : ایهام (1. نشان دهنده 2. نشانه یک چیز )

تو دانایی ، تو بزرگی و بخشنده ، تومهربانی و بخشنده ، تو سزاوار عبادت و ستایشی .

بیت چهارم ستایش

((نتوان وصف تو گفتن که تو در فهم نگنجی / نتوان شبه تو گفتن که تو در وهم نیایی))

شبه : شبیه ، مانند | وهم : گمان

جناس ، واج ارایی، تلمیح درون بیت مشهود است .

جناس : وهم و فهم

واج ارایی : ن در نتوان ، گفتن، نگنجی ، نتوان ، گفتن، نیایی !! 9 بار !!!

تلمیح در مصرع اول : ((هوالذی لایدرکه بعد الهمم و لا ...)) از حضرت علی (ع)

تلمیج در مصرع دوم : ((لیس کمثله شی ))

 

بیت پنجم ستایش

((همه عزی و جلالی ، همه علمی و یقینی / همه نوری و سروری ، همه جودی و جزایی ))

همه : سراسر

جزا : پاداش

جود : بخشش

مراعات نظیر ، تلمیح ،واج ارایی در بیت مشهود است .

مراعات نظیر : عز و جلال

تلمیح : الله ذوالجلال و الکرام (عظمت و حکمت الهی ) |مصرع دوم : الله نور السماوات و الارض

واج ارایی : ی

پروردگارا ، سراپا بزرگی هستی و سراسر علم و یقین . سراپا نوری و بخشش .

 

 

بیت ششم ستایش

((همه غیبی تو بدانی ، همه عیبی تو بپوشی / همه بیشی تو بکاهی ، همه کمی تو فزایی ))

 

همه : صفتی مبهم

جناس ، تضاد ، تلمیح در بیت مشهود است .

جناس :غیبی و عیبی

تضاد :بیش و کم | کاهی و فزایی

تلمیح : عالم الغیب (همه غیب بدانی ) | ستار العیوب (همه عیبی بپوشی)  | مصرع دوم (تعز من تشا تذل من تشا )

همه رفتار های پنهان ما می دانی و همه عیب مارا میپوشانی از دید دیگران ، همه کاستی ها و افزایش ها در دست توست .

 

بیت هفتم ستایش

((لب و دندان سنایی همه توحید تو گوید / مگر از اتش دوزخ بودش روی رهایی ))

مگر: امید است |شبه جمله می باشد .

همه : تاکید (قید )

مراعات نظیر ، مجاز ، تلمیح در بیت مشهود است .

مراعات نظیر : لب و دندان ، اتش و دوزخ

مجاز : لب و دندان( وجود) ، اتش (عذاب)

سنایی با تمام وجودش تو را ستایش می کند به یگانگی . امید واراست که از اتش دوزخ رهایی پیدا کند.

تلمیح : مصرع دوم ( وقنا عذاب النار )